ความหิว (Hunger) เป็นสิ่งจำเป็นในการดำรงชีวิตครับ เพราะมันทำให้เราต้องทานอาหารให้เพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย เพื่อให้ร่างกายเราทำงานได้ตามปกติ แต่หลายๆ ครั้งเราที่เราทานอาหารไม่ใช่เพราะเกิดจากความหิว แต่เพราะเราเอ็นจอยกับการทานมากกว่า นี่เรียกว่าความอยาก (Appetite) ครับ
บางครั้งเราต้องแยกให้ออกว่าเราหิวหรือเราอยากกันแน่? แต่ที่แย่คือถ้าเราหิว แล้วเราปล่อยให้ท้องว่างเนี่ย อาการต่างๆ ที่จะตามมาก็คือ
สมองตื้อคิดอะไรไม่ออก
ใครที่ตื่นสาย แล้วกลัวไปทำงานเลท จนไม่ได้กินข้าวเช้า ติดเป็นนิสัย ระวังไว้ให้ดี เพราะสมองของคุณจะสั่งการช้า คิดอะไรไม่ค่อยออก มึน งง ตื้อไปหมด ซ้ำยังส่งผลต่อความจำในระยะสั้น อย่างเช่น เมื่อสักครู่นี้เจ้านายเดินมาสั่งงานตัวใหม่ ในขณะที่คุณกำลังนั่งแก้งานเดิมอยู่ หูอาจจะฟังที่เจ้านายพูด แต่สมองตอนนั้นไม่เกิดการประมวลผลใดๆ สุดท้ายลืมงานใหม่ที่เจ้านายเพิ่งสั่งเมื่อตะกี๊ไปเลย
โรคกระเพาะรักเธอจะตามมา
การปล่อยให้ท้องว่างนานๆ แล้วค่อยหาไรกิน ประมาณว่ารองานนี้เสร็จก่อนละกันค่อยหาไรกิน ทำให้เกิดการกินที่ไม่เป็นเวลา วนลูปซ้ำไปมาอยู่แบบนี้ แต่น้ำย่อยมันมีเวลาหลั่งของมัน ถ้ามันหลั่งแล้วไม่มีอะไรให้ย่อยมาก็หลั่งใส่ไส้คุณนั่นแหละ ตามมาด้วยโรคกระเพาะปวดแสบไส้วนไปครับ
อ่อนเปรี้ย เพลียแรง มือสั่น
แน่นอนครับ ในเมื่อร่างกายไม่มีอาหารอะไรที่ช่วยเติมเต็มพลังงานให้กับร่างกาย แล้วเราจะเอาแรงจากไหนไปทำงาน จะเอาแรงจากไหนมานั่งฟังอาจารย์สอน ฉันเหมือนคนไม่มีพลังและหมดแรงจะยืนจะลุกและเดินไป อะไรเทือกนั้นไปเลย อาการต่อมาคือมือไม้สั่น ร่างมันไร้เรี่ยวแรงแล้วครับ
เครียดและเกรี้ยวกราด
เฮ้ย ท้องก็ว่าง หิวก็หิวอยู่ แต่มันไม่มีเวลาจะลุกจะเดินไป เพราะปั่นงานอยู่เนี้ย ใครสั่งงานใหม่มา หรือใครมาคุยด้วยเราจะเกรี้ยวกราดใส่เค้าทันที เพราะร่างกายจะหลั่งสารที่ทำให้เกิดความเครียด และความหิวโหย ทำให้เกิดอาการที่เรียกว่า โมโหหิว พร้อมกริ้วใส่ทุกคน
กินมาก กินหนักกว่าเดิม
หลังจากที่เราทำงานลากยาวจนปล่อยให้ท้องว่างนานๆ แล้วพอมากินบอกได้คำเดียวว่า “บรรลัย” ครับ เพราะจะกินเยอะเกินปริมาณที่ร่างกายต้องการ ผลที่ตามมา ก็นำ้หนักขึ้นไงล่ะครับ
อย่างที่กล่าวว่าไว้ในข้อ 4 ว่า ความเครียดก็ส่งผลให้เราอยากทานอาหารได้ สารอาหารหรือกิจกรรมบางประเภทช่วยควบคุมความอยากอาหารได้ โดยทำปฏิกิริยาบางอย่างกับร่างกายเรา เช่น
น้ำเปล่า
น้ำเปล่าช่วย “ยืด” กระเพาะอาหาร ช่วยให้เรารู้สึกอิ่มได้ชั่วคราว
ใยอาหาร (Fiber)
อาหารที่มีใยอาหารสูง เป็นตัวช่วยที่ดีในคนที่ต้องการลดน้ำหนัก เพราะสามารถช่วยดูดซับไขมัน รวมถึงช่วยดูดซับน้ำตาลจากอาหาร และการรับประทานอาหารที่มีใยอาหารสูง ก็จะทำให้รู้สึกอิ่มได้ยาวนานมากยิ่งขึ้น
โปรตีน
อาหารที่มีโปรตีนเป็นส่วนประกอบ จะส่งสัญญาณให้ร่างกายเราหลั่งฮอร์โมนที่ทำให้ร่างกายรับรู้ว่าได้รับประทานเพียงพอแล้ว เช่น เลปทิน (Leptin) ทำให้เรารู้สึกอิ่มนั่นเอง
ผลไม้ตระกูลส้ม (Grapefruit)
ผลไม้ตระกูลส้ม จะมีกลิ่นที่ดูเหมือนจะช่วยลดการทำงานของเส้นประสาท Vagus Nerve ซึ่งช่วยลดความอยากอาหารลงได้
การออกกำลังกายแบบแอโรบิค
การออกกำลังกายแบบแอโรบิค หรือ Aerobic Exercise หมายถึง การออกกำลังกายแบบที่ต้องใช้อากาศหรือออกซิเจน หรือก็คือต้องหายใจในขณะที่กำลังออกกำลังกายเพื่อนำเอาออกซิเจนไปเป็นตัวช่วยในการเผาผลาญคาร์โบไฮเดรต ไขมัน และโปรตีน และการออกกำลังกายแบบแอโรบิคอยู่เป็นประจำ ระบบย่อยอาหารจะดี เพราะช่วยให้ร่างกายขับฮอร์โมนสะกดความหิวได้ดี
